W pierwszym wypadku mowa o sytuacji samych rodziców obowiązanych do płacenia alimentów na dziecko. Załóżmy, że obowiązek płacenia dziecku alimentów przerasta możliwości rodzica. Mówiąc „przerasta możliwości” mam na myśli sytuację, w której konieczność zapłaty kwoty pociąga za sobą uszczerbek w finansach rodzica tak daleko idący, że nie jest on w stanie sam się utrzymać.
Drugą sytuacją z jaką ustawodawca łączy możliwość uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych jest casus tak zwanego wiecznego studenta – dziecka wprawdzie studiującego, jednak uczęszczającego na uczelnie bardziej celem odwleczenia w czasie konieczności pracy – zarobkowania, aniżeli pogłębiania wiedzy. Przepis mówi wprawdzie o niedokładaniu starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się, zatem możliwe są także inne podstawy do uchylenia świadczeń alimentacyjnych, jednak „przeciąganie studiów” jest sytuacją nadzwyczaj często spotykaną.
W tych dwóch sytuacjach, ustawodawca przewiduje możliwość uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka. Celem uzyskania orzeczenia stwierdzającego uchylenie się od obowiązku alimentacyjnego należy złożyć pozew do właściwego sądu rodzinnego i argumentować w procesie pod kątem: krytycznej sytuacji obowiązanego, bądź intencjonalnego niedokładania starań do samodzielnego utrzymania się przez dziecko.
W razie potrzeby pomocy, wątpliwości bądź pytań zapraszamy do współpracy,
Aplikant adwokacki Agnieszka Dziewiątkowska
Kancelaria Adwokacka Adwokat Kamil Szybilski